Εϊ Ψαρί?! Ξυπνά!
Πριν πολλά πολλά χρονιά σε μια λίμνη διπλά από ένα χωριό πήγαινε για ψάρεμα ένας αργόσχολος ψαράς. Πολλά ψαριά ένας ψαράς, απλή υπόθεση. Στα χρονιά αυξήθηκαν οι ψαράδες, αυξήθηκαν και τα ψαριά, συνέχιζαν όμως να είναι απλά τα πράγματα. Με το πέρασμα των χρόνων κάποιοι έφεραν βάρκες, άλλοι μάσκες και ψαροντουφεκκα. Όλα για το ψάρι… Σιγά σιγά τα ψαριά ξυπνούσαν αλλά οι ψαράδες ήταν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά. Στο τέλος αδειάσαν την λίμνη και έβαλαν τα ψαριά σε κουβάδες. Ένας κουβάς ένα ψάρι και γύρο γύρο από κάθε κουβά δέκα ψαράδες… Οποίος προλάβει…
Τώρα…φαντάσου πως το ψάρι είσαι ΕΣΥ. Ας μιλήσουμε όμως για τους «ψαράδες»
Ας το πάρουμε απ’ την αρχή όμως για να καταλάβετε πως έχει η ιστορία με απλά λογία.
Στα παλιά χρονιά υπήρχε ένα κανάλι, λίγες οθόνες και πολύς κόσμος. Ο χρόνος του κόσμου στην τηλεόραση ήταν περιορισμένος. Μετα εμφανιστήκαν και αλλά κανάλια, ιδιωτικά, αυξήθηκαν οι τηλεοράσεις και οι τιμές έγιναν πιο προσιτές αρά αυξήθηκαν οι οθόνες. Για να επιβιώσουν τα ιδιωτικά κανάλια έπρεπε να κερδίσουν τον τηλεοπτικό χρόνο μας χρόνο, να αυξηθεί η τηλεθέαση για να ακριβύνει ο τηλεοπτικός τους χρόνος και να τον πουλάνε πιο ακριβά για διαφημίσεις. Κάπου εκεί άρχισε να χαλά το περιεχόμενο. Δεν είχε πια σημασία τι βγάνει απ’ τοv δεκτή αλλά τι σε κρατά σε αυτόν. Βλέπεις χωρίς διαφημίσεις δεν υπάρχει ιδιωτική τηλεόραση. Μετα αυξήθηκαν οι ψαράδες και βρήκαν νέα μέσα, βάρκες ψαροντουφεκα κτλ… Ήρθε το ιντερνέτ, το YouTube, to Facebook κτλ. Βλέπεις και αυτά με την διαφήμιση ζουν. αυξήθηκαν όμως και οι οθόνες. Πόσες τηλεοράσεις, ποσά κινητά και ποσά ταμπλετς έχει το κάθε σπίτι?
Όλα αυτά (στο μυαλό μας δωρεάν) έχουν ένα και μοναδικό στόχο. Πως θα καταφέρουν να κερδίσουν λίγη απ’ την σημασία μας. Πως θα καταφέρουν να κλέψουν απ’ το χρόνο μας για να μας προβάλουν περισσότερες διαφημίσεις. Δεν είναι υπερβολή. Ξέρετε, το μεγαλύτερο εμπορεύσιμο αγαθό στις μέρες που ζούμε είναι η σημασία μας. Δεκαέξι ώρες ξύπνιοι. Στόχος να πάρουνε όσο πιο πολλή απ’ τον χρόνο μας μπορούν. Αλλά δεν είναι τόσο απλό πλέον… Οι δεκαέξι πολλαπλασιάζονται με τις συσκευές. Βλέπεις τηλεόραση, ακούς το notification απ’ το κινητό το ανοίγεις αλλά δεν κλείνεις την τηλεόραση.
Η σημασία σου είναι το μεγαλύτερο εμπορεύσιμο αγαθό. Αξίζει περισσότερο απ’ τα λεφτά που έχεις στην τσέπη. Γιατί με τα λεφτά σου θα αγοράσεις μια τηλεόραση αλλά μέχρι να την αγοράσεις θα δεις χωρίς να το ξέρεις δεκάδες διαφημίσεις για τηλεοράσεις.
Attention economy, αν θέλετε να το ψάξετε παραπάνω.
Γιατί είναι σημαντικά όλα αυτά στις μέρες που ζούμε. Έχω πει πολλές φορές, follow the money. Σκοπός των ΜΜΕ και των social media δεν είναι ουτε να μας ενημερώσουν ουτε να μας ψυχαγωγήσουν. Σκοπός είναι να βγάλουν λεφτά. Όταν το καταλάβεις τούτο, τότε αντιλαμβάνεσαι πως ότι περνά μέσα που τούτο το φίλτρο διαβάλλετε, αρά πάντα κρατά μια πισινή. Απλά τα πράγματα. Αντιστρέψετε τα λίγο στο μυαλό σας. Για το κανάλι και τα social media δεν έχει σημασία τι προβάλλετε μεταξύ των διαφημίσεων φτάνει να σε κρατά εκεί μέχρι την επόμενη διαφήμιση. Μιλώ με διαφημιστές παραδοσιακούς και ηλεκτρονικούς, είναι μέρος της δουλείας μου να τα ξέρω αυτά. Όσο παράξενα και να ακούγονται στην τελικά είναι όλα τόσα απλά.
Η σημασία σου είναι το ψάρι στον κουβά και όλοι πολεμούν για αυτήν. Η δύναμη είναι σε σένα και όχι σε αυτά.
Τι κάνουμε? Δεν είναι ανάγκη να κάνεις κάτι. Φτάνει να ξέρεις την αλήθεια. Αν δεν σου αρέσει τούτη η αλήθεια, πιάσε ένα βιβλίο, πήγαινε μια βόλτα χωρίς το κινητό, μίλα με φίλους, κλείσε τα notifications. Εν ολίγης κάνε ότι έκαναν οι άνθρωποι παλιά, ξενικά να ζεις πάλι έξω απ’ τον κουβά. Να θυμηθείς πως είναι το κολύμπι και τα καθαρά νερά. Αν ψάχνεις να βρεις αλήθειες πήγαινε στις πηγές και όχι στους αναμεταδότες. Είπαμε εκεί υπάρχει φίλτρο. Όσο πιο στολισμένο τόσο πιο φιλτραρισμένο, ας πούμε όπως τον Κρις και την Πετρά.
Στους καιρούς τούτους τους παράξενους είναι σημαντικό να ξαναβρούμε τον άνθρωπο μέσα μας και καθαρίσουμε τα φίλτρα.
Όλα αναζητούν την σημασία σου, εσύ ξεκινά να αναζητάς την σημασία.